Tanrı ve dinler gibi şeytan ve melek de insanın yarattığı kavramlardır; yaratılış ve evrende anlam veremediği, çözemediği ve dolayısıyla içinde bir korku ile karışık hayranlık barındırdığı soru işaretleri için.
Hayatı boyunca yaşamın anlamını, nasıl birşey olduğunu ve insanlık sorunlarını anlamaya çalışan ve bunu birçoğu otobiyografik özellikler taşıyan eserlerine yansıtan, Gerçekçi Edebiyatın en büyük temsilcilerinden olan Tolstoy, eserlerinden bazılarında yaptığı gibi, eski ahitin devamı gibi görülen Matta incilinden bir alıntı, yani dini bir referans ile başladığı ve iki alternatif final fakat tek sonuç ile bitirdiği bu uzun hikayesini; insanın şeytanı dışarıda arayabileceği gibi kendi içinde de arayabileceğini, bu doğrultuda aklı başında, sağlıklı ve efendi bir kişi olan hikayenin kahramanının 'şeytana uyarak' ;) yaptıklarının akıl hastalığı olarak görülmesi durumunda herkese akıl hastası denmesi gerekeceğini ama "en ağır akıl hastaları, kendilerinde farkına varmadıkları akıl hastalığı belirtilerini başkalarında görmek isteyenlerdir" diyerek bitiriyor, evindeki bir koltuğun döşemesine sakladığı için ölümünden sonra bulunup yayınlanan bu kitabını.
Demem o ki; şeytan da, melek de insanın yarattığı kavramlar olup dışarılarda bir yerde değil, insanın ta kendi içindedir, içimizdeki o karşı konulmaz dürtüdür...
 |
Lev Nikolayevich Tolstoy (1823-1910) |
~ © ~
0 Yorumlar